We zouden in het huidig Brexit-debat bijna vergeten hoeveel we gemeenschappelijk hebben met het Verenigd Koninkrijk, niet alleen historisch en cultureel, maar ook wat eten en drinken betreft. Zo houden zowel Belgen als Britten van mousserende wijnen. In 2013 sprongen we over de UK naar de tweede plaats bij de grootste cavaverbruikers wereldwijd, en we staan beide in de top 5 van de mondiale champagneconsumptie. Zij nemen er een sterke eerste positie in met bijna 27 miljoen geïmporteerde flessen in 2018; ons kleine landje staat vijfde met meer dan 9 miljoen flessen, maar dit zijn enkel de officiële cijfers…
Favoriet van het Britse koningshuis
We merken wel verschil in stijlvoorkeuren en merken. Zo is bijvoorbeeld Champagne Pol Roger als ‘le plus british des champagnes’ een absolute cult brand in Engeland, terwijl we deze in België nauwelijks kennen. Maar daarin komt verandering. Wijnhandelaar Châteaux Vini uit Groot-Bijgaarden mag zich sinds kort exclusief importeur noemen voor het Pol Roger gamma, dus kunnen ook wij nu de champagne proeven die gekozen werd voor de huwelijksfeesten van zowel Prince William als Prince Harry. Net zoals het bij ons beter gekende Bollinger, is Pol Roger namelijk één van de favoriete champagnes van de Britse Royals. Ook notoir levensgenieter Sir Winston Churchill was een fan, en om die reden werd de prestigecuvée van het huis naar hem genoemd. In 2019 werd het bovendien door Drinks International uitgeroepen als meest bewonderde / meest gegeerde champagnemerk wereldwijd.
Gastronomische champagnes
De lancering van Champagne Pol Roger in België werd gevierd met een lunch in het legendarische Brusselse restaurant Bruneau, sinds vorig jaar overgenomen door de jonge sterrenchef Maxime Maziers. Daar konden we nogmaals ervaren dat champagne zoveel meer is dan een aperitief. We proefden er de 7 cuvées van het huis bij zorgvuldig geselecteerde gerechten. Het leven kan lastig zijn…
De middag ging van start met een royaal aperitief: de Brut Réserve die vorig jaar nog op het huwelijk van prins Harry en dat van prinses Eugenie van York geschonken werd. Een assemblage van pinot noir, meunier en chardonnay uit 30 verschillende cru’s, verrijkt met een kwart reservewijnen en op de markt gebracht na 4 jaar rijping in de kelders. Een mooie, frisse fruitindruk wordt ondersteund door brioche- en amandeltonen, rond een strakke ruggengraat van mineraliteit. Dit is een aantrekkelijke, evenwichtige en toegankelijke champagne, die je niet te koel mag serveren zodat hij volledig tot zijn recht komt. Heerlijk bij een hele resem aan hapjes, zoals een snoepje van foie gras en gerookte paling, krab met guacamole, rundscarpaccio of een krokantje van bintje met gerookte zalm.
Bij de eerste gang, een gewaagde maar smaakvolle combinatie van groene Pertuis asperges met tartaar van oester en een zacht-kruidige citrusvinaigrette, kregen we de Pure Extra Brut in het glas. In tegenstelling tot wat de naam aangeeft, is dit een zéro dosage champagne, waarin slechts 1 gram natuurlijke restsuiker is achtergebleven. Strak en verfijnd, met een gemarkeerde aciditeit en mineraliteit die heerlijk past bij het frisse en ziltige karakter van het gerecht. Daarnaast onderging ook deze champagne ‘malo’ (de natuurlijke omzetting van het scherpere appelzuur naar milder melkzuur) en meer dan 4 jaar rijping ‘sur lattes’. Dit resulteert in een aangename ronde structuur en toetsen van toast, boter en speculooskruiden, die extra volume geven en evenwicht brengen in deze beendroge champagne. Eén van mijn favoriete champagnes van de dag, en een verbazend geslaagde pairing.
Bij het tweede voorgerecht werden 2 millésimechampagnes zij aan zij geserveerd: de Blanc de Blancs Vintage 2012 en de Brut Vintage 2012. 2012 was een fantastisch jaar in Champagne, en dit was een uitgelezen kans om de vergelijking te maken tussen een 100% chardonnay uit de grand cru-gemeenten van de Côte des Blancs, en een blend van 60% pinot noir en 40% chardonnay uit grand en premier cru-wijngaarden. Beide zijn toppers: verfijnd, complex en evenwichtig, met een lange afdronk en elk een eigen karakter. De Blanc de Blancs geeft een wat fijnere, krijtige minerale indruk, frisse appel, perzik en pompelmoes, gedragen door boterkaramel en amandel. De Brut Vintage is wat fruitiger en voller, met rijpe appel, abrikoos, gedroogd fruit en peperkoekkruiden. Allebei een uitstekende match bij de licht gerookte smaken van de gebarbecuede kreeft met tomatenconsommé en bernagie.
Het hoofdgerecht van kalfsfilet met morieljes en schorseneren werd vakkundig gecombineerd met de Rosé Vintage 2009, een vineuze en eerder donkere maaltijdchampagne gemaakt op basis van de Brut Vintage, waaraan vóór de 2e vergisting ongeveer 15% rode wijn toegevoegd wordt. Ook deze wijn blijft erg lang rijpen ‘sur lie’ – niet minder dan 7 jaar, en dat proef je: aroma’s van hazelnoten, thee en speculooskruiden ondersteunen laagjes verfrissende pompelmoes, bloedsinaasappel en bosvruchten tot in een lange, smaakvolle en romige afdronk.
Ook al wenste ik dat droge champagnes perfect zouden combineren met desserts, in de praktijk is dit maar zelden het geval. Voor deze lunch werd gelukkig de Cuvée Rich gekozen, een rijkelijke demi-sec champagne met 34 gram restsuiker per liter, mooi gebalanceerd door frisse, sappige zuren en een prettige mix van ananas, abrikoos en peperkoekkruiden. Dit is een zoete wijn, daarover bestaat geen twijfel, maar voor het fijne en wat zurige dessert op basis van rabarber en framboos, was dit een ideale partner.
En we eindigden de middag met dé topper van het huis, de nieuwste release van de Cuvée Sir Winston Churchill, die sinds 1975 enkel in de betere jaargangen gemaakt wordt. Dit is ondertussen de vintage 2008. De exacte assemblage blijft geheim, maar het is een pinot-noirgedomineerde champagne uit ‘vieilles vignes’ grand cru-wijngaarden. De 2008 is nog erg jong, maar hij presenteert zich al sterk, als een stevige, gestructureerde maaltijd- en vooral een meditatiewijn, die blijft evolueren in het glas. Rijpe appel, pompelmoes, citruszeste en een vleugje vuursteen walsen er met bladerdeeg, speculoos en geroosterde hazelnoten. Hierbij werd geen gerecht meer geserveerd, en dat was een goeie zaak; zo konden we ons volledig concentreren op het slokjesgewijs genieten van deze exclusieve godendrank.
http://www.polroger.com/
http://www.chateauxvini.be/
http://www.bruneau.be
Tekst & foto’s: Kristel Balcaen
Chefs & Meesters - Magazine 