“Picon is zomerse drankje van de ‘schreve’, de streek van de West-Vlaamse ‘bergen’ op de grens met Frankrijk. Vooral de Zwarte Berg die pal op de grens ligt, is beroemd voor zijn piconcafeetjes. Waarom net hier deze bittere likeur zo ingeburgerd is, heb ik nog niet kunnen achterhalen, maar feit is dat hier vroeger veel ‘geblauwd’, gesmokkeld, werd met tabak en alcohol.

Picon is puur gedronken een digestief, een medicinaal drankje samengesteld door de Belg Gaëtan Picon in 1837. De Franse soldaten in Afrika dronken het tegen malaria. Als je vandaag Picon zegt, denkt iedereen meteen aan de cocktail die de Picon Amer als basis heeft. Enkel die Amer is trouwens de echte, gemaakt van alcohol, suiker, gedroogde appelsienschillen, gele gentiaan en schors van de kinaboom. Het was net die kina die de naam had te beschermen tegen malaria. Amer komt van amarone, een bittere likeur die vooral in Italië geliefd is als cocktailbasis, zowat elke streek heeft er ‘zijn’ recept voor.”

Hoe maak je nu een ‘echte’ Picon?

Pieter: “Wij gebruiken al 50 jaar hetzelfde ‘geheime’ recept, dat ga ik niet verklappen, maar wat moet er zeker in: 1/3 Picon, 1/3 droge witte wijn en verder – en hier zit het geheim – Triple Sec of een andere appelsienlikeur als Cointreau of Grand Manier, en citroen- of suikersiroop of citroensap, naargelang je het frisser of zoeter wil. In het glas, liefst een echt Piconglas, vul je aan met ijsblokken – grote, die smelten niet zo snel – en een plakje citroen of appelsien.”

Pieter Verheyde pieter-verheyde

credits: tekst Tine Bral, foto’s Marc-Pieter Devos (productie mdmedia & partners)

.

Advertentie