Chef Vilhjalmur Sigurdarson: Hjõnabanossæla

Chef Vilhjalmur Sigurdarson – alias Villi – van Souvenir* verruilde zijn ‘ijzige’ IJsland voor het ‘warme’ Gent en bracht deze heerlijke rabarbertaart met de onuitspreekbare naam als souvenir mee.

Hjõnabanossæla, ofte ‘Happy Marriage’
nodig voor ca. 8 stukken:
200 g bloem (tarwe, volkoren of spelt)
200 g havervlokken
200 g bruine suiker
4 g bakpoeder
225 g boter
1 ei
beetje zout
rabarberconfituur
1 rauwe rabarbersteel, in stukjes gesneden
opgeklopte room

Kneed bloem, havervlokken, suiker, bakpoeder, boter, ei en zout tot een deeg. Dit gaat het makkelijkst met de vlinder in een keukenrobot.
Verdeel 2/3 van het deeg in een rechthoekige vorm met onderin silpat of bakpapier. Duw met je vingers gaatjes in het deeg. Strijk er een laagje confituur over uit met een spatel, de gaatjes moeten goed gevuld zijn. Leg er de rauwe stukjes rabarber op, verkruimel er de rest van het deeg over en bak ca. 40 min. in een warme oven op 170°C. De taart mag mooi karameliseren.
Haal uit, laat wat afkoelen, verdeel in stukken en geef er de room bij.

Suggesties van chef Vilhjalmur Sigurdarson

– ofte ‘Happy Marriage’, is een verwijzing naar hoe deeg en confituur, zoet en zuur, mooi in elkaar overvloeien.

– Deze taart hadden zowel mijn oma als mijn moeder steeds in de frigo zitten. Confituur en suiker zorgen voor de bewaring. Verwacht je bezoek, gewoon een half uurtje vooraf uithalen, wat opgeklopte room erbij en… heerlijk bij een afternoon tea of koffie.

– Oma maakte de taart om de 14 dagen, moest ook wel want tegen dan was ze steeds op. Een stuk stak steevast in mijn lunchbox voor school. Vandaag eet ik ze ook wel eens ’s morgens als ontbijt.

– Je kunt spelen met de confituur, maar echt IJslands is rabarberconfituur. Rabarber is van het weinige fruit dat in IJsland groeit, samen met bessen. Voor appels en peren is het té koud, ook ’s zomers. Als in oma’s moestuin de rabarber opkwam, wisten we: het wordt zomer!

– IJslandse rabarber is héél zuur, toch is het dezelfde soort van hier, maar de grond is er totaal anders. Kun je hier een rabersteel gewoon rauw eten, in IJsland moet je die steeds royaal in suiker doppen voor je een hap neemt.
– Lust je geen rabarber, de taart kan met elke soort confituur, zo kun je ze steeds weer aanpassen, het hele jaar rond.

– Vergeet zeker het bakpoeder niet. De confituur maakt het snel wat zwaarder, maar de bakpoeder zorgt voor de luchtigheid.

– Zoals zoveel IJslandse gerechten heeft ook deze cake Deense roots. IJsland was immers een kolonie van Denemarken. In 1945 hebben we gezegd dat we volledig onafhankelijk wilden worden en dat is toegestaan.

– Over wie IJsland ontdekt heeft doen verschillende verhalen de ronde. Zijn naam zou het volgens een ervan gekregen hebben omdat zijn ‘ontdekker’ een voortvluchtige, die door het land af te schilderen als héél onherbergzaam en koud wou verhinderen dat hij verder werd achterna gezeten. Maar… IJsland is een heel groen land! Het is Groenland die het ijzigste en dorre van de twee is.

– Onze taal is inderdaad héél speciaal, eigenlijk oud-Noors, wij kunnen dan ook vrij makkelijk de oude Noorse teksten lezen. Enkel geboren IIslanders spreken de taal perfect, zelfs na jaren er wonen hoor je nog het verschil.

credits: recept Vilhjalmur Sigurdarson, tekst Tine Bral, foto’s Marc-Pieter Devos

.